Javni razgovor i projekcija filma 'Najlepša zemlja na svetu' petak 18.12.2020. u 14h

Povodom aktuelne izložbe Želimir Žilnik Građani iz sjene u Kunsthalle Wien

Razgovor će se strimovati preko kuda.org youtube platforme 

 

Učesnici u javnom razgovoru:

Želimir Žilnik, reditelj, Novi Sad

Adrien Feix, direktor Austrijskog kulturnog foruma u Beogradu

Simona Ognjanović, kustoskinja u Muzeju Jugoslavije u Beogradu

Ana Panić, kustoskinja likovne zbirke Muzeja istorije Jugoslavije u Beogradu.

Dušan Radunović, vanredni profesor na Fakultetu za inostrane jezike i kulturu Univerziteta u Daramu (University of Durham) u Velikoj Britaniji

Sima Kokotović, doktorski kandidat na studijama filma i pokretnih slika na Univerzitetu Concordia, Montreal, Kanada

moderacija: Zoran Pantelić, kuda.org

Razgovor će se voditi na srpskom jeziku, dok će uvodna reč Adriana Feixa biti na engleskom.

 

Film 'Najlepša zemlja na svetu', 2018

Svi zainteresovani će imati prilike da pogledaju film preko linka: https://www.bmeia.gv.at/sr/austrijski-kulturni-forum-beograd/ u periodu od 18. decembra do 24. decembra 2020. zahvaljujući Austrijskom kulturnom forumu iz Beograda.

Film prati grupu mladih migranata u Beču, koji se probijaju kroz administrativne lavirinte provera i sticanja statusa i boravka. Gledamo njihove strepnje, međusobna ohrabrenja i postignuća – dok savladavaju jezik, pokazuju veštine u svojim profesijama, bistrinu i znanje na prijemnim ispitima za škole i fakultete. Film je, takođe, priča o novim i starim drugarstvima, o osećanju slobode u novoj sredini, bez pritiska ratnih pretnji i patrijahalnih stega familije.

'Najlepša zemlja na svetu', 101 min, HD, Austrija, 2018

Scenario i režija: Želimir Žilnik
Direktor fotografije: Peter Roehsler
Snimatelj tona: Günther Tuppinger
Montaža: Vuk Vukmirović
Produkcija: nanookfilm, Beč
Ko-producenti: Tramal Films, Ljubljana, Slovenija; JMU RTV Vojvodina, Novi Sad, Srbija; Factum, Zagreb, Hrvatska

 

WHW: “...Mnogi Žilnikovi filmovi su svojim temama i pristupima proročki nagoveštavali događaje iz stvarnog sveta, kao što su to raspad Jugoslavije, ekonomski prelaz iz socijalizma u neoliberalni poredak, gaženje prava radnika i šira društvena erozija koja se tiče rada i migracija. Naziv izložbe, Građani iz sjene, odražava Žilnikovu životnu usredsređenost na nevidljive, potiskivane i na nedovoljno ili pogrešno predstavljene građane. Kao koncept, „građani iz sjene“ odnose se na oblik političkog angažovanja u „amaterskoj politici“ - maštovitom i subverzivnom nenormativnom znanju i alternativnim senzibilitetima koji uvek latentno postoje u društvu a ponekad i vidno pomeraju „svakodnevnu politiku“.

Ovo je prilka da uprkos otežanim uslovima za fizičko okupljanje organizujemo događaj koji objedinjuje rad dugogodišnjih saradnika i saradnica kuda.org: autor Želimir Žilnik, kustosice kolektiva WHW, Austrijski kulturni forum iz Beograda, uz veliki doprinos učesnika u razgovoru: Simona Ognjanović, Ana Panić, Dušan Radunović, Sima Kokotović.

Istovremeno ovaj događaj je doprinos istraživačkom programu 'Trajni čas umetnosti' koji kuda.org razvija od 2003. godine i u okviru kojeg je realizovano nekoliko publikacija sa fokusom na analizu Žilnikovog opusa, i u okviru kojeg je uspostavljena edukativna web platforma ŽŽ - Želimir Žilnik

Ujedno vas obaveštavamo da je izložba Građani iz sjene u Kunsthalle Wien u Beču produžena do 18. aprila 2021. godine.

---

Biografije učesnika u javnom razgovoru:

Ana Panić, viša kustoskinja i istoričarka umetnosti. Od 2005. je kustoskinja likovne zbirke Muzeja istorije Jugoslavije u Beogradu. Muzejsko društvo Srbije joj je dodelilo nagradu „Mihailo Valtrović“za doprinos unapređenju muzejske delatnosti i razvoju kulture Srbije u 2008. za projekat Svet od srebra, a u 2012. za najbolju izložbu Jugoslavija: od početka do kraja. Nagradu Društva istoričara umetnosti Srbije za najbolju autorsku izložbu u 2015. dobila je za izložbu Nikad im bolje nije bilo? Modernizacija svakodnevnog života u socijalističkoj Jugoslaviji. Izložbu Devedesete: Rečnik migracija, koautorski projekat sa Simonom Ognjanović, Nacionalni ogranak Međunarodnog saveta muzeja NK ICOM Srbija proglasio je projektom godine (2019). Područje njenog interesa su kultura i umetnost u socijalističkoj Jugoslaviji, političke prakse (post) jugoslovenske umetnosti i savremena produkcija, kultura sećanja i izgradnja kolektivnog sećanja na Jugoslaviju, umetnost kao sredstvo konstruisanja (nad)nacionalnog identiteta.

Simona Ognjanović, doktorski kandidat na Katedri za istoriju moderne umetnosti. Od 2010. aktivna kao kustoskinja i autorka brojnih tekstova u formi predgovora kataloga izložbi i članaka. Realizovala je izložbu Pit Mondrijan. Slučaj Kompozicije II, za koju je s koautorkom Jelenom Dergenc dobila nagradu Društva istoričara umetnosti Srbije za najbolju izložbu u 2014. godini. U okviru Udruženja kustosa Alineja, čija je koosnivačica, učestvovala je u konceptualizaciji i realizaciji niza izložbi, radionica i serija javnih predavanja od 2015. do 2018. godine. Kustoskinja je u Muzeju Jugoslavije od 2017. i u saradnji s Anom Panić realizovala izložbu Devedesete: Rečnik migracija, koju je Nacionalni ogranak Međunarodnog saveta muzeja NK ICOM Srbija proglasio najboljim projektom u 2019. godini. Za tekst koji je pod nazivom Rečnik migracija: jedno moguće tumačenje devedesetih objavljen u katalogu pomenute izložbe dobila je nagradu Lazar Trifunović. Članica je ICOM Srbije i Međunarodnog udruženja likovnih kritičara sekcija Srbija – AICA.

Sima Kokotović je doktorski kandidat na studijama filma i pokretnih slika na Sveučilištu Concordia, Montreal, Kanada. Njegov istraživački projekat istražuje kako su tri različita filmska kulturna projekta, ugrađena u tri različite geografije i politički kontekst, mobiliziralo filmsko kruženje kako bi odgovorila na obnovljene impulse borbe koji su se pojavili širom svijeta u posljednjem desetljeću. Kao član MediaLabour kolektiva uljučen je u istraživanje i organizovanje na mestu ukrštanja akademskog i radnog u takozvanim kreativnim ekonomijama. Organizovao je “Cinema in the Midst of Struggle,”, niz akademskih i neakademskih događaja usmerenih na političku kinematografiju u neoliberalno doba, kao i "Politika alternativnih medija", projekat usmeren na razmene ideja o osnovnim ciljevima , nekomercijalne i emancipatorske prakse korišćenja medija kao instrumenata mobilizacije, osnaživanja i izgradnje zajednice.

Dušan Radunović je vanredni profesor na Fakultetu za inostrane jezike i kulturu Univerziteta u Daramu (University of Durham) u Velikoj Britaniji, gde predaje na programima za Slavistiku i Vizuelne umetnosti i film. Njegove publikacije uključuju autorsku monografiju Rani Bahtin (Službeni glasnik, 2012), zbornik Language, Ideology, and the Human (Routledge, 2012) i niz autorskih članaka na teme kritičke teorije i intelektualne istorije (Bahtin, Ruski formalizam, Gustav Špet) i filma u Rusiji, Sovjetskom Savezu, bivšoj Jugoslaviji i u post-Sovjestkom kulturno-političkom prostoru (Sergej Ejzenštejn, Dušan Makavejev, transnacionalni post-sovjetski film).

 

 

Film reference

Najlepša zemlja na svetu

Synopsis

Film prati grupu mladih migranata u Beču, koji se probijaju kroz administrativne lavirinte provera i sticanja statusa i boravka. Gledamo njihove strepnje, međusobna ohrabrenja i postignuća – dok savladavaju jezik, pokazuju veštine u svojim profesijama, bistrinu i znanje na prijemnim ispitima za škole i fakultete. Film je, takođe, priča o novim i starim drugarstvima, o osećanju slobode u novoj sredini, bez pritiska ratnih pretnji i patrijahalnih stega familije.

Glavni junak je dvadesetrogodišnji Bager, koji je na put iz Avganistana krenuo kao sedamnaestogodišnjak, iz porodice koju je rat rasturio. Posle tri godine puta (kroz Iran, Tursku, Grčku i Balkan) stigao je u Austriju u velikom talasu 2015. Pokazao se kao hrabar, častan i inteligentan mladić. Savladao je nemački jezik, ima nekoliko vrednih i inteligentnih drugova. Na putu su „evropeizacije“ ali se iznenada pojavljuje Bagerov deda Hajdar, koji u Austriju stiže ilegalno i na kratko, preko Slovenije. Došao je da Bageru prenese poruku i ostavi zavet, da je na njemu da očuva ime i tradiciju porodice, jer su ostali muškarci izginuli. Pojava dede Hajdara dovodi do nedoumica, evociranja prošlosti, konflikata i serije novih lavirinata, iz kojih Bager i njegovi drugovi pronalaze izlaz.